好词典

baboon

UK //bəˈbuːn//US //bæˈbuːn//

词源

源自法语 'babouin',可能来自古法语 'baboue'(意为‘鬼脸’),因其面部特征而得名。

noun

❶ 狒狒,一种体型较大的猴子,主要分布在非洲和阿拉伯地区,具有长鼻子和突出的犬齿,通常成群生活。

“We saw a group of baboons playing near the river.”

(我们看到一群狒狒在河边玩耍。)

“The baboon showed its teeth as a warning.”

(那只狒狒露出牙齿作为警告。)

同义词:monkey, primate, ape

常见短语

old baboon — 指年长的狒狒,有时也用来形容看起来像狒狒的老人,带有幽默或贬义。

“He was called the old baboon because of his wrinkled face.”

(他因为满脸皱纹被称为老狒狒。)