好词典

wheezing

UK //ˈwiːzɪŋ//US //ˈwiːzɪŋ//

词源

源自中古英语 'whesen',意为'发出呼哧声',可能模仿呼吸时的声音。

adjective

❶ 形容呼吸时发出高音调或呼哧声的状态,通常因呼吸道狭窄或阻塞引起,常见于哮喘或呼吸困难时。

“After running, he was wheezing heavily.”

(跑步后,他气喘吁吁地呼吸。)

“The old man sat down, wheezing from exertion.”

(老人坐下来,因用力而气喘。)

同义词:breathing heavily, panting, gasping

常见短语

wheezing cough — 指伴随呼哧声的咳嗽,通常由呼吸道疾病引起。

“He has been suffering from a wheezing cough for days.”

(他持续几天都有呼哧作响的咳嗽。)